Καρθαίος, Κ

(Αθήνα 1878 – 1955). Λογοτεχνικό ψευδώνυμο του στρατιωτικού, ποιητή και μεταφραστή Κλέανδρου Λάκωνα. Σπούδασε στη Σχολή Ευελπίδων και σταδιοδρόμησε στον στρατό, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία. Έγραψε ποιητικούς στίχους, κυρίως όμως είναι γνωστός για τις μεταφράσεις ξένων κλασικών (Θερβάντες και κυρίως Σαίξπηρ), με τις οποίες εμπλούτισε και παγίωσε τη φιλολογική δημοτική γλώσσα, ιδιαίτερα τη δημοτική του δράματος. Μεταφράζοντας το έργο του Σαίξπηρ, ο Κ. διαμόρφωνε ταυτόχρονα και την ελληνική λαϊκή γλώσσα. Η πρώτη μετάφρασή του σαιξπηρικού έργου (Ρωμαίος καιΙουλιέτα), ολοκληρώθηκε περίπου το 1920.